Το αστείο είναι ότι ο κάτοχος του blog είναι από τον χώρο της ΝΔ, έχει διαφήμιση της Δ. Αιβατζίδου κόρης του κομματάρχη της ΝΔ στο Ηράκλειο Αττικής, και το άρθρο προσπαθεί να αποδείξει ότι ο Π. Βλασσόπουλος δεν είναι ανεξάρτητος γιατί το όνομα του βρίσκεται στη λίστα των μελών της πολιτικής επιτροπής της ΝΔ.
Να τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Από πότε ο Π. Βλασσόπουλος είναι μέλος της συγκεκριμένης επιτροπής?
Δεν γνωρίζω μπορεί να είναι εδώ και 10 χρόνια, ίσως 5 ίσως και λιγότερα.
Παρόλο που ήταν μέλος της πολιτικής επιτροπής, πήγε κόντρα στο κόμμα του στις εκλογές του 2010, όταν κατέβηκε αντιμέτωπος με τον επίσημο υποψήφιο του κόμματος του.
Παρόλο που δεν πειθάρχησε στην γραμμή της ΝΔ αλλά αντίθετα επένδυσε στην προσωπική του άποψη, «άλλο η κομματική ταυτότητα και άλλο το Ηράκλειο και η τοπική αυτοδιοίκηση», με τόλμη και πίστη κατάφερε να γίνει δήμαρχος στις εκλογές του 2010.
Σε άλλη περίπτωση ίσως το κόμμα του να τον διέγραφε, αλλά παραδόξως το όνομα του Π. Βλασσόπουλου είναι ακόμα στις λίστα, και φαντάζομαι ότι θα έχει μεγαλύτερο κύρος στον κομματικό χώρο μετά από την μεγάλη επιτυχία της εκλογής του.
Δεν βλέπω στην λίστα ονόματα όπως του Γεωργόπουλου, της Αιβατζίδου, που ίσως να ήθελαν πολύ να βρεθούν σε αυτήν σε άλλες εποχές, εξάλλου είπαμε δεν ξέρουμε πότε συντάχθηκε η συγκεκριμένη επιτροπή.
Συνεπώς:
ο Π. Βλασσόπουλος πήγε κόντρα στον ιδεολογικό του χώρο και κέρδισε ως ανεξάρτητος υποψήφιος, και παραμένει ανεξάρτητος χωρίς να επιδιώκει το χρίσμα από κανένα πολιτικό χώρο.
Η διαφορά με τον Μπάμπαλο είναι ότι έστω και με το ζόρι, προκειμένου να μην κλείσει την πόρτα στον πολιτικό του χώρο του ΠΑΣΟΚ, «αναγκάστηκε» να δηλώσει ότι η παράταξη του στηρίζει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ την 2η Κυριακή.
Επίσης το παράδοξο είναι ότι ο Μπάμπαλος δεν κέρδισε τίποτα απολύτως από αυτή την στάση του και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ πλέον προσπαθεί να το φορέσει την ταμπέλα ανεξάρτητος την οποία διεκδικεί "ξεχνώντας" γεγονότα που δεν του δίνουν το δικαίωμα να αυτό-αποκαλείται ανεξάρτητος από το 2006, επιπλέον το ανεξάρτητος πουλάει στις μέρες μας, όπως κάποτε πουλούσε το χρίσμα.
Όποιος θέλει να στέκεται στην κομματική ταυτότητα κάποιου και να αγνοεί την τόλμη και το ρίσκο που τον οδήγησαν στην επιτυχία, είναι προσωπικό του θέμα.
Το να θέλει επίσης να διαγράφει το παρελθόν και γεγονότα, προκειμένου να παρουσιάζει τον αρχηγό του ως ανεξάρτητο και αυτό είναι προσωπική υπόθεση.
Αυτό που μετράει και είναι χρήσιμο και ωφέλιμο για τους δημότες είναι η μνήμη και η γνώση κομβικών γεγονότων που χαρακτηρίζουν τους υποψηφίους στην πολιτική τους πορεία.
Η ψήφος έχει το νόημα της εμπιστοσύνης στον υποψήφιο, εμπιστοσύνη που πρέπει να κρίνεται από την πολιτική δράση τις απόψεις, το ήθος, και σίγουρα δε θα πρέπει να κρίνεται από τον κομματικό χώρο, όπως γίνονταν μέχρι πριν μερικά χρόνια που οι ψηφοφόροι ακόμα και στις δημοτικές εκλογές, ψήφιζαν ως πρόβατα με αυστηρά κομματικά κριτήρια.